«جودی دنچ»، محبوب ترین ستاره تئاتر لندن بعد از چهار سال دوباره به روی صحنه تئاتر بازگشت.«جودی دنچ» آخرین بار در سال 2002 و با نمایش «نفس زندگی» در وست اند روی صحنه رفت و اخیرابا اجرای مجدد کمدی سال «تب یونجه» اثر «نوئل کوارد» در وست اند روی صحنه رفته است.این نمایش که درباره یک خانواده اهل تئاتر است از 20 آوریل 311 فروردین ماه) به کارگردانی «پیتر هال» روی صحنه رفته است.«مت وولف» منتقد سایت برادوی درباره بازی او می گوید: «بازی «جودی دنچ» در «تب یونجه» را مایه خوشبختی می دانم. او در این نمایش نقش بازیگری به نام «جودیت بلیس» را بازی می کند و این اولین بار نیست که جودی نقش یک بازیگر را به روی صحنه می برد.

پیش از این نیز در «موسیقی کوچک شبانه» نقش «دیزایری»، در «مرغ دریایی» نقش «آرکادینا» و در نگاه «امی» نقش برنده تونی «ازمه» را بازی کرده است.او بیش از یکی، دوبار فرصت ایفای نقش کمدی را نداشته است، با این حال در اثر جدیدش به خوبی و با مهارت هر چه تمام تر نقش کمدی را بازی می کند و از یک بازیگر تراژیک، یک بازیگر کمدی فوق العاده می سازد. او در کارش موفق است، فقط به این دلیل که بازی او ریشه در حقیقت دارد.»روزنامه گاردین درباره بازی دنچ نوشت: «واقعاشبی بزرگ است برای تماشاگران علاقه مند به دنچ. آنچه نمایش را جذاب می کند، موفقیت او در ایفای نقشی است که هیچ شباهتی به خودش ندارد. «جودیت بلیس» شخصیتی ترسو و بی نزاکت است که نقابی شرافت مندانه به چهره دارد.»«چارلز اسپنسر» دوست و همکار دیرین دنچ معتقد است: «جودی دنچ هم مثل دیگر عناصر «پیتر هال» دوست داشتنی است. دنچ از بلیس شخصیتی دیگر را به ما نشان می دهد. او هنگام بازی خودش را نمی شناسد، شخصیتی که گاه دوست داشتنی است و گاه غیر قابل تحمل. این بهترین شب برای کمدی انگلیسی است.»«کوئنتین لتس» از «دیلی میل» می گوید: «حرف جدیدی درباره «نوئل کوارد» یا «تب یونجه» وجود ندارد. مخاطبان بیچاره لندن باید به صندلی هایشان تکیه بزنند و بدون نیاز به تفسیری جدید یا سؤالی چالش برانگیز شبشان را بگذرانند. این نسخه «پیتر هال» نیز مثل قبلی ها کلاسیک است. «جودی دنچ» هم کمی برای این نقش، قدیمی به نظر می رسد.»