تقدیم به ساحت مقدس آقا امام زمان و مردم بی دفاع فلسطین:

مرد سفیدپوشی سوار بر اسب زیبایی از امتداد دور می آمد. چند دقیقه ای ایستاد و چشمان اشکبارش را به دور دستها دوخت. احساس غریبی داشتم. نگاهش کردم... نمی دیدمش، ولی عشق و مهربانی از پس آن انوار طلایی پیدا بود. نگاهی انداخت اسبش را به آرامی حرکت داد. گویی در آن دور دستها اتفاقاتی می افتاد و آن فرشته نجات خود را ملزم می دید که خود را به آنجا برساند. اندکی تعلل کرد. شاید می خواست مطمئن شود کسی از او طلب یاری نمی کند؟ سربازی اسرائیلی با پوتین های چرمین و خاکی و گل آلود دهان پسر نوجوانی را فشار می دهد. پسرک ناله می کند. سنگ ها از دستش می ریزند.