خدا و شیطان در تمامی ادیان به زبان های متفاوت آمده است؛ خدا انسان را به نیکی و راه راست هدایت می کند و شیطان انسان را گمراه کرده و به هلاکت رهنمون می شود. این دو مفهوم در اندیشه پردازی های اجتماعی نیز آمده و تقسیم بندی جوامع بر اساس این دو بنا نهاده شده است: جامعه خدایی و جامعه شیطانی. ادیان به دنبال ایجاد جامعه خدایی بوده اند و برای تبیین هدف خود علاوه بر بیان صفات جامعه خدایی، صفات جامعه شیطانی را هم مطرح کرده اند تا قطب متضاد این جوامع شناخته شود تا بدین ترتیب هم شاخص های درونی آن جامعه و هم شاخص های برونی و تمایزی آن مشخص شود. بررسی علوم فلسفه و کلام ادیان این شاخص بندی را به خوبی به ما نمی نمایاند.