گروه ترجمه: پرتقالی که قرار بود یک معدنچی قبل از اینکه در انفجار سال 1891 در معدن کشته شود بخورد در موزه اشتافوردشیر به نمایش گذاشته می شود.

جوزف روبرت که در زمان مرگش 37 ساله بود در فوریه 1891 این میوه را با خود به معدن زغال سنگی در نزدیکی ریسکورس برد. او زمانی که از زیر آوار بیرون کشیده شد هنوز زنده بود اما متاسفانه در بیمارستان جان باخت و شش فرزند و زنش را تنها گذاشت.

این پرتقال جزء وسایل شخصی او به همسرش تحویل داده شد. این میوه خشک شده دست به دست بین اعضای خانواده گشت تا اینکه به موزه پاتریس در اشتاک هدیه داده شد. زمانی که پام برتانی نتیجه آقای روبرتز این پرتقال 116 ساله را به موزه داد این میوه تاریخی در دستمالی کتانی در داخل شیشه یی طلایی نگهداری می شد. این پرتقال هم اکنون کاملا خشک و سیاه شده است.

دب کلمپر سخنگوی موزه بیان داشت: این میوه خیلی خوش شانس بوده که تا این زمان از شر نابودی جان سالم به در برده است. او گفت: «احتمالا این خانواده این پرتقال را در جای گرمی مانند بالای شومینه نگهداری می کردند. همین امر باعث خشک شدن و سالم ماندنش شده است.»

خانم کلمپر اعتراف کرد از دیدن این میوه و داستانی که در پشت آن بود بسیار شگفت زده شده است. او گفت: «مرگ ومیر در اثر حوادث صورت گرفته در معادن در آن زمان بسیار عادی بود. آنچه جای تعمق دارد رابطه عاطفی این مرد بیچاره و خانواده اش است.»