بخش ورزشی:عمده ترین مشکل فوتبال در سالی که گذشت دعواهای مدیریتی بود که در پی وقایع بعد از جام جهانی اوج گرفت و در نهایت برخلاف برنامه ریزی هایی که شده بود کفاشیان رئیس فدراسیون شد. کفاشیان که پیشتر بنا بود صرفا تنور انتخابات فدراسیون فوتبال را گرم نگه دارد به واسطه اتفاقاتی که سازمان پیش بینی نمی کرد سکان هدایت فوتبال ما را در دست گرفت. بعضی از کارشناسان با توجه به حضور نامبرده در کمیته المپیک و با در نظر گرفتن این واقعیت که زمان زیادی تا آغاز رقابت های المپیک 2008 پکن باقی نداریم چنین انتخابی را منطقی ندانسته و دو شغله بودن او را لطمه ای به کاروان المپیک ایران و فوتبال کشورقلمداد کردند.

به هر دلیلی که بود کفاشیان رئیس فدراسیون شد و در اولین گام باید سرمربی تیم ملی مشخص شود. پیش از آن کمیته انتقالی با مربیان نامدار فراوانی صحبت کرده بود و با توجه به نامشخص بودن وضعیت فوتبال بسیاری از آنها حاضر به همکاری نشده بودند ولی “آرتور جرج” که سابقه نسبتا خوبی داشت و به همراه “پورتو “قهرمان اروپا شده بود جدی ترین گزینه محسوب می شد ولی کفاشیان او را نپسندید و تصمیم گرفت در مدت زمان کوتاهی که تا رویارویی با کویت در اختیار داشت فرد مناسب تری را به خدمت گیرد به همین خاطر با “کلمنته” که سال ها هدایت تیم ملی اسپانیا را برعهده داشت وارد مذاکره شد.

مسئولین مربوطه در اسپانیا با کلمنته به گفتگو نشستند و کار را تمام شده جلوه دادند. کلمنته نزدیک به دو ماه در خصوص هدایت تیم ملی ایران فکر کرد و حتی یک سفر هم به تهران داشت ولی اصلی ترین خواسته او این بود که در ایران ساکن نباشد.

همین موضوع سبب شد تا در نهایت با فدراسیون کنار نیاید تا کفاشیان از میان مربیان داخلی یکی را به عنوان سرمربی معرفی کند. فدراسیون هم نام چند گزینه را برای این کار اعلام کرد و در آخرین روزها، افشین قطبی، که سابقه کار در کنار مربیان بزرگی چون “گاس هیدینگ” را داشت گوی سبقت را از سایرین ربود و نامش توسط برنامه ورزش از نگاه 2 به عنوان سرمربی تیم ملی ایران اعلام شد. او حتی از بازیکنان پیروزی هم خداحافظی کرد اما درست زمانی که قرار بود نام وی رسما از سوی فدراسیون فوتبال اعلام شود علی دایی جایش را گرفت.