سیاستگذاری خارجی با هدف کسب منافع ملی مهمترین وجه حاکمیت بیرونی یک کشور به حساب می آید. به عبارت دیگر منافع ملی شاه بیت دکترین های سیاسی کشورها در دو بعد داخلی و خارجی است که بر اساس آن واگرایی وهمگرایی له یا علیه همدیگر بودن و تشکیل اتحادیه ها وائتلاف های منطقه ای و بین المللی معنا پیدا می کند. در این میان برخی از کشورها که از آنها به عنوان قدرت های برتر یاد می شود به دلیل برخورداری از ویژگی هایی مانند قدرت نظامی، اقتصاد تاثیرگذار جهانی، تکنولوژی نوین و قدرت دانش واطلاعاتی منافع ملی شان را در خارج از مرزهایی جغرافیایی کشورشان تعریف کردند. در طی دهه های بعد از جنگ جهانی دوم تا کنون کشورهایی