دختران ایل دنباله لباس پرستاره عروس را گرفته و غریو شادی سر داده اند. داماد که دهانه اسب کجاوه را در دست دارد به سمت عروس روانه می شود. گل های دشت زیر روشنایی آفتاب می خندند و مجلسی باشکوه درست مثل رویاها برپاست. این جا شکوه طبیعت و ذوق عشایر به هم می آمیزد تا زیباترین صحنه ها به مدد ساده پسندی رقم بخورند. چند کیلومتر دورتر از سیاه چادرهای ایل، مردم شهر، خود را به اسارت خواسته های نوظهور و تجمل گرایانه درآورده اند. به مغازه های لباس عروس سری زده اید؟ واقعا تاسف برانگیز است که جشن های امروزی ما مطابق الگوهای بیگانه برگزار می شوند. ما حتی نتوانسته ایم مطابق ریشه های خود طراحی یک دست لباس عروس