گروه بازرگانی- بازار گوجه فرنگی این روزها چنان داغ شده که حتی سرمای زمستان نیز بر آن کارگر نیست.

رسیدن قیمت این «میوه» قبلاقرمز و حالاکال و نارس به 3هزار تومان، در شرایطی که قیمت هر بشکه نفت به فروتر از 40 دلار رسیده است، چندان عجیب و غریب نیست، ضمن اینکه تا به حال نشنیده ایم کارشناسان وزارت بازرگانی از رابطه میان گوجه فرنگی و قیمت نفت سخن به میان آورده باشند. به قول یکی از کشاورزان کشور که هر کیلو گوجه را سر مزرعه 200 تومان می فروشد تا به قیمت 3000 تومان به دست مصرف کننده برسد، اگرچه ساختمان وزارت بازرگانی مانند ساختمان وزارت جهاد کشاورزی شیشه ای نیست اما آینه تمام نمای نابسامانی بازار است. همچنین به قول یک کارشناس غیردولتی، پرش قیمتی 2800 تومانی در بازار داخلی را واسطه گرانی رقم می زنند که به ارقام میلیارد تومانی و دلاری دسترسی دارند و خود راقم قیمت ها در هر وضعیتی هستند، حتی اگر بازار جهانی آهنگ دیگری ساز کرده باشد. دیروز اعلام شد که گوجه فرنگی ترکیه ای در راه است و قرار است با قیمت هر کیلو 2500تومان در بازار به فروش گذاشته شود، هر چند گوجه فرنگی برخلاف تصور ما «میوه» نیست و نمی شود آن را به میهمانان محترم (اهل خانه بماند!) تعارف کرد اما وقتی قیمت آن دوبرابر کیوی و موز آمریکای لاتین است (راستی در نمایشگاه «آلبا» در تهران چرا از موز خبری نبود؟ !) ناگفته پیداست که از نظر ارزشی چه جایگاهی دارد و می ارزد به آنکه عنوان میوه چهل فصل نیز بر آن بنهیم. اما ماجرا این جاست که قیمت همین میوه چهارفصل در هیچ یک از فصل های سال سر جای خودش نیست و اصلاانگار در شمال و جنوب و غرب و شرق کشور نیز کاشت و برداشت نمی شود یا آنکه برنامه های وزارت جهاد کشاورزی چنان به بار نشسته است که بار گوجه فرنگی تا اطلاع ثانوی بر زمین مانده است!