صنایع دستی را حوزه مهم تلفیق هنر، صنعت و فرهنگ دانسته اند که در بستر تاریخ به عنوان بهترین پاسبان و حافظ هویت ملی کشورها مطرح بوده است اما پرسش مهم این است که در روند جهانی شدن و تبلور عناصر فرهنگ بومی در بسترهای جهانی چه اتفاقی خواهد افتاد؟ آیا جهانی شدن امکان این بروز و ظهور را پررنگ تر خواهد کرد و یا به تغییر یا حذف این عناصر خواهد انجامید.

همین جا باید تفاوتی میان دو واژه گلوبالیزم به معنای پروسه و روند طبیعی جهانی شدن و گلوبالیزیشن به معنای پروژه جهانی سازی از سوی قدرت های جهانی اشاره کرد و آنچه دغدغه خاطر منصفان دلسوز عناصر فرهنگ بومی را سبب شده است، کم رنگ شدن حیات این عناصر در روند طبیعی جهانی شدن به معنای طبیعی است وگرنه پروژه جهانی سازی از اساس زیر سؤال بوده و هست.