چ‘ جدید به گروهی از اندیشمندان سوسالیست همانند “پری آندرسون” یا “رابین بلک بورن” اطلاق می شود که در عین رادیکال بودن با دولت های احزاب کمونیستی مخالف بوده، و در دهه1950 تاثیر گذاری خود را شروع نمودند. گرچه این گروه نیز در داخل خود تفاوت هایی با هم دارند، ولی همگی شان، آن چه را که تجدید نظر طلبی احزاب کارگری و استالینیسم احزاب کمونیست می دانند را رد می نمایند.

این اندیشمندان، سوسیالیسم اروپای شرقی را “ضد الگو” پنداشته و بر این باورند که سوسالیسم باید به آزادی اندیشه احترام بگذارد. نظریه پردازان چ‘ جدید اغلب با تاثیر پذیری از آنارشیسم، بطور کلی نسبت به احزاب، منتقد بوده و از این واهمه دارند که احزاب، استقلال ضروری روشنفکران را محدود سازند. اینها ضمن مخالفت با مارکسیسم ارتدوکس، اعتقاد دارند که مارکسیسم باید پذیرای مباحثات باشد. از این رهگذر بایستی نظریات جدید تشویق شوند و نشریاتی که استدلالات را به نحو پیچیده و بنیادین ارائه می دهند باید منتشر گردند.

چ‘ جدید، سیاست را به گونه ای وسیع تفسیر می کند، تا مسائل روانشناختی و زیبایی شناختی، همراه با مسائل متعارف تر سیاست، مورد کنکاش و بررسی قرار گیرند. این اندیشمندان در میان جنبش های رادیکال و سوسیالیستی، جریان تاثیر گذاری محسوب می شوند.

راست جدید نیز گروهی از اندیشمندان رادیکال دهه های1970 و1980 را در بر می گیرد؛ فی المثل از این دسته می توان به فردریش هایک (که لقب سر را از مارگارت تاچر دریافت کرد) یا کیث جوزف که مخالف سیاست اجماع سوسیال دموکرات ها، لیبرال های جدید و محافظه کاران تجدید نظر طلب بود، اشاره کرد.

راست جدید به ایده بازار آزاد اعتقاد داشته و عده ای از اینها همانند مورای راتبارد، حتی از نوعی آنارشیسم هواداری می کنند. اینها شدیدا با مداخله دولت برای اهداف رفاهی مخالفند، ولی درباره آزادی مطلق افراد در راستای حتی ضربه زدن به خود همانند استعمال مواد مخدر خطرناک، با همدیگر اختلاف نظر دارند،

گرچه عده ای از مفسران تاریخ اندیشه سیاسی، راست جدید را به عنوان احیا کنندگان لیبرالیسم کلاسیک می پندارند، ولی لازم بذکر است که اینها آزادی و نه برابری را به عنوان فضیلت راهبر محسوب می کنند.

منبع:

Pp 126 2007، Edinburgh University Press، Edinburgh: A Glossary of Political Theory، John Hoffman، - 127.