از زمانی که شروع به حرف زدن کرد جملات را بخوبی بیان می کرد و از واژه هایی که بالاتر از سن اش بود استفاده می کرد. اولین شعری را که با وزن و قافیه تمرین کرد، دو سال و نیم داشت.

مهمترین عامل در برگیرنده رشد استعداد کودکان ارتباط گرفتن با کودک و ایجاد احساس امنیت و آرامش در او است. برای بامداد زیاد کتاب می خواندیم. شعر و کتاب های مختلف از جمله شاهنامه را برای او می خوانیم. هر وقت نیاز بود برایش وقت می گذاشتم. زمان هایی بود که من و همسرم خسته از سرکار می آمدیم و بامداد بارها و بارها قلم و کاغذ می آورد تا داستانش را بنویسیم، با صبر و حوصله آن را می نوشتیم تا فضایی برای شکوفایی اش ایجاد شود.

کتاب، CD و داستان هایی که دوست داشت را برایش می خواندیم.

نقاشی، موسیقی، اسکیت و شنا جزو برنامه هایش بود اما رشد و استعداد در ادبیات از پدرش سرچشمه می گیرد.

او معمولا مشغول بازی بود. وقتی می گفت می خواهد داستان بگوید، من و پدرش فضاهای مختلف را برای او آماده می کردیم و سرگرمی هایش را به دیدن برنامه های تلویزیون خلاصه نمی کردیم. ترجیح می دادیم بیشتر وقت خود را با مطالعه سپری کنیم و بامداد نیز در این موضوع همراه ما می شد.

داستان هایش برگرفته از خلاقیت خودش بود و برای ما جذاب و کودکانه بود اما از شنیدن آنها لذت می بردیم. بامداد استعداد ذاتی دارد و این استعداد باید شکوفا شود.

هیچ گاه از ذهنم جمله ای که در سن سه سالگی به من گفت پاک نمی شود. او گفت: مامان وقتی نفس می کشی، نفس هایت برام قصه می گن.

ارتباط نزدیک با کودک بسیار مهم است. مادر باید از لحاظ عاطفی به کودک خود نزدیک باشد و در محیط مثبت با عاطفه مادر است که استعدادهای او رشد پیدا می کند.