آرشیو دوشنبه ۲۳ فروردین ۱۳۸۹، شماره ۴۴۷۵
فرهنگ و هنر
۱۷

ماندگاری یک بازیگر به اتکای یک نقش

تقریبا یک دهه، از بازگشت مهدی هاشمی به صحنه سینما و تلویزیون ایران می گذرد.

او در دهه شصت، بازیگر مشهوری بود اما حتی بازی اش در مجموعه «سلطان و شبان» یا فیلم «دو فیلم با یک بلیت» نتوانست برایش جایگاهی در صف اول بازیگری سینمای ایران باز کند. بازیگری بود که بازی شیرینی داشت و این بازی شیرین برای برخی از ملودرام های آن دهه مثل «می خواهم زندگی کنم» پولساز بود.

بعد، هاشمی مثل خیلی از چهره های سینمای دهه شصت، از صحنه خارج شد... اما بازگشت اش کوبنده بود چه در تله تئاترها، چه در مجموعه ها و چه در فیلم های سینمایی.

بازی او در «هیچ» نشان می دهد که او وقتش را هدر نداده و در بیست سال اخیر،دائم در حال تجربه کردن و افزودن به توانایی های خود بوده؛ خب، اگر هم نقش او در فیلم «کاهانی» تنها نقش اش در سینمای ایران می بود، می توانست تنها به اتکای همین یک «نقش» در صف نخست بازیگران سینمای ایران ماندگاری یابد.