در سال کار و همت مضاعف جامعه ورزش باید با اتحاد و همبستگی برای سربلندی ایران در بازی های آسیایی از هیچ تلاش و کوششی فروگذار ننماید. تا آبان ماه آغاز مسابقات گوانگجوفرصت چندانی باقی نیست و در این میدان مهم عیار قدرتمندی و توانایی کشورهای آسیایی مشخص خواهد شد و انعکاس گسترده اخبار آن ایجاب می کند تا فرصت را مغتنم شماریم و برای هر روز برنامه ریزی مدون را در دستور کار قرار دهیم.

چهار سال پیش که در دوحه کاروان اعزامی کشورمان به مقام ششم رسید، دست اندرکاران مربوطه با قاطعیت اعلام کردند رسیدن در بازی های گوانگجو به رده چهارم دور از دسترس نیست.

در چهار سال گذشته ورزش ما دچار تغییرات زیادی شد و پس از روی کار آمدن سعیدلو و جایگزینی وی با علی آبادی شاهد دگرگونی فراوانی در اغلب سطوح مدیریت شدیم. برای موفقیت در گوانگجو عوامل و ابزارهای دیگری نیز لازم است و این تغییرات بعید است تاثیرات مثبت چندانی به همراه داشته باشد.

گرچه وظیفه اصلی به عهده مربیان و ورزشکاران است و نتیجه ماه ها تمرین، اردوی آمادگی، شرکت در تورنمنت های مهم برون مرزی نقش تعیین کننده در چین خواهد داشت اما نباید از این نکته غافل شویم که پرهیز از حاشیه ها که متاسفانه در ورزش ما روبه افزایش است باید در اولویت قرار گیرد.

اهتزاز پرچم و طنین انداز شدن سرود جمهوری اسلامی ایران تنها با کسب مدال طلاحاصل می شود و در میدانی که ده ها مدال نقره ارزشی کمتر از یک مدال طلادارد، باید با بهره گرفتن از آخرین دستاوردهای علمی و فنی بر توانایی های ورزشکاران اعزامی بیفزاییم.

ترجیح منافع ملی، وحدت و همدلی نیز از عوامل مهم دیگری است که از لحاظ روحی و روانی می تواند تاثیرات مفیدی در کاروان کشورمان ایجاد نماید.در این میان رسانه ها نیز نقش مهمی دارند و با حمایت از مربیان و ورزشکاران و ایجاد انگیزه توام با انتقادهای سازنده باید همراه و همگام با مسئولان مربوطه برای اعتلاو سربلندی ورزش کشورمان در یکی از مهم ترین میادین بین المللی، تلاش نمایند.