از ویژگی های بارز اهل ایمان، برخورداری از خوف و رجا است. مراد از «خوف» ترس از عدالت پروردگار و هراس از عقوبت خدا و سختی حساب و کتاب در روز رستاخیز است. «رجا» نیز به معنای امیدواری به رحمت گسترده و عفو بی کران الهی است. مومنان حقیقی در عین بیم از پذیرفته نشدن اعمال خویش، به رحمت و مغفرت واسعه خداوند امیدوارند. امید به رحمت الهی شفیع آدمی است؛ هر کس خدا را بشناسد، هم از او می ترسد و هم به فضلش امید دارد و اینها، دو بال ایمانند که بنده خدا با آنها به سوی بهشت خدا پر می گشاید. ترس نشان نمایان دادگری خدا و بازدارنده از کیفر اوست و امید، فریاد بلند فضل و رحمت خدا.