اکثریت قریب به اتفاق دانشجویان، در خانواده هائی زندگی می کنند که اگر هم به طور عمیق وارد مباحث اعتقادی نشده اند و به قولی با ذکر سند نمی توانند باورهایشان را اثبات کنند، اما لااقل به اصول و فروع دین چه به طور تجربی و چه به طور اکتسابی اعتقاد و باور دارند. اما وقتی از پای منبر مساجد و جامعه ای که در آن زیسته اند، جدا شده و در محیط دانشگاه قرار می گیرند، با تجربیات جدیدی مواجه می شوند. در این محیط جدید، بسیاری از موارد، با اساتیدی مواجه می شوند که در تدریس خود بسیار دلسوز بوده و با تسلط به درسی که تدریس می کنند در تعاملی مناسب با دانشجویان هستند. اما از سوی دیگر با اساتیدی مواجه می شوند که برخی