دانشمندان انگلیسی دریافتند که کودکان و بزرگسالان دنیا را با چشم های متفاوتی می بینند، بنابراین درک متفاوتی از رخدادهای پیرامون شان دارند.

به گزارش مهر، محققان دانشگاه کالج لندن در بررسی های خود نشان دادند که کودکان تحریکات حسی دیداری را به صورت جداگانه پردازش می کنند و قادر به ادغام و یکپارچه کردن این اطلاعات نیستند.

این تیم تحقیقاتی روشی را مورد بررسی قرار داد که در آن دو ورودی دیداری متفاوت (دورنما و دید دو چشمی) پردازش می شوند و با پردازش این دو اطلاعات، عمق تصویر درک می شود. در آزمایش اول از کودکان و بزرگسالان خواسته شد که از عینک ویژه تصاویر سه بعدی استفاده کنند و برپایه اطلاعات دیداری که تنها مربوط به دورنما یا تنها مربوط به دید دو چشمی یا مربوط به هر دو اطلاعات بود، بگویند که میان دو سطح شیبدار کدام یک صاف تر است.

نتایج این تحقیقات نشان داد که کودکان زیر 12 سال در تعبیر این تحریکات دیداری قادر نبودند برای بهبود دقت ارزیابی خود از هر دوی این ورودی ها (دید دو چشمی و دور نما) به صورت یکپارچه استفاده کنند. ژدر آزمایش بعدی، از کودکان و بزرگسالان خواسته شد که برای درک تصویر سه بعدی از این اطلاعات ورودی به طور جداگانه استفاده کنند. در این مورد، کودکان به دلیل برخورداری از توانایی درک تحریکات به صورت مجزا توانستند شیب سطوح را بهتر و سریع تر از بزرگسالان درک کنند. براساس گزارش کوردیس، این محققان توضیح دادند: برای درک دنیا ما انواع متفاوت ورودی ها را با هم مقایسه می کنیم. یکی از مزایای این پیوند حسی این است که می توانیم محیط پیرامون را با دقت بیشتری درک کنیم. یکپارچه نکردن اطلاعات حسی در طول دوران رشد می تواند برای کودک که در فاز توسعه باید ارتباط میان حواس خود را یاد بگیرد، یک ارزش انطباقی به شمار می رود. به گفته این محققان، کودکان تا 12 سالگی نمی توانند اطلاعات مرتبط با حواس مختلف را با هم ادغام کنند، بنابراین دنیا را به روش متفاوتی از بزرگسالان می بینند.