از همان شب قبل فکر کردم یک دسته گل بگیرم و به دوستم بدهم. تولدش بود و می خواستم این طوری خوشحالش کنم. صبح، دیرم شده بود؛ با عجله داشتم به سمت مدرسه می رفتم که پسربچه ای چند دسته گل نرگس زرد به طرفم دراز کرد و گفت: گل نمی خواهی؟

هیچ وقت به خریدن گل از بچه های گلفروش فکر نکرده بودم. نه این که به آنها اهمیتی ندهم، نه، اما فکر می کردم گل را باید از گلفروشی گرفت و روبان به آن زد و چه و چه. گفتم: نه نمی خواهم.

پسربچه پا به پایم دوید و گفت: یک دسته. ببین چقدر خوشگل اند. دسته گل را جلوی چشمم گرفت. واقعا زیبا بود. گفتم: الآن عجله دارم. پسربچه دنبالم دوید: ارزان می دهم، بخر.