اسلام به پیروان خود می گوید که این اختلاف رنگ ها و نژادها و زبان ها که در ملت های روی زمین می بینی و آنها(دشمنان اسلام) آن را ملاک جدایی و تفرقه ساخته اند، چیزی اصیل و جوهری نیست. در مجموع، آن مردمی عزیز و شریف ترند که در راه تکامل انسانیت قدم بردارند. رنگ ها و زبان ها و سنت هایی که در میان ابنای بشر مشاهده می کنی، همچون اختلافی که در خود طبیعت به چشمت می خورد جلوه های گوناگون یک حقیقت و شمه ای از غنا و کثرت در وجود است، که هر گلی رنگ و بویی دارد و خواص و فوایدی، که همه در راه حرکت آدمیت به سوی مبدا اعلای خود ارزیابی و تقدیر می شوند. این اختلاف و تفاوت ها نه تنها مایه جدایی و دشمنی نتوانند بود، بلکه برخورد و آشنایی (تعارف) اینان است که تکامل مادی و معنوی می زاید. پس راه شما که در این آئین مشترکید، از هر نژاد و اقلیم و زبانی که باشید، این است که آئین خدایی را با قوت حفظ کنید و از هم متفرق نگردید و یادآور این نعمت باشید که دشمن هم بودید و با جوهر اسلام توحید و وحدت یافتید و میوه این وحدت یک دنیا دانش و فضیلت و اخلاق شد که به کاروان بشریت ارمغان دادید و شما اگر داعی و مدافع نیکی ها و دشمن فساد و ستم ها باشید بهترین امت های

جهان خواهید بود.