این جنگجویان همگی لباس نظامی به تن دارند، البته این به معنای اونیفورم و لباس متحدالشکل نیست. هر کس هر چه به دستش رسیده، پوشیده و با لباس نظامی هماهنگ کرده است. در این میان لباس های استتار خاکی رنگ بیشتر به چشم می خورد و همگی آنان با حالتی بی قیدانه کلاشنیکف ها را روی شانه انداخته اند. عبدالرحمن از روی بار کامیون پایین می آید. او اهل زینتان است یعنی همان پایگاه اصلی شورشیان در کوه های نفوسا. هنگامی که انقلاب آغاز شد، عبدالرحمن در طرابلس مشغول تحصیل بود و حال هر شب همراه با دوستانش در میدان وسیعی که قبلامیدان سبز نام داشت و امروز میدان شهدا نام دارد، به سر می برد.