برای سالیان دراز اندیشه غرب تحت تسلط این عقیده بود که، هرچند خطا متکثر، اما حقیقت یگانه است. می توان به شیوه های مختلف بر خطا بود اما راه راست، یکی است. طبق این رای که می توان آن را مونیسم یا یگانه انگاری خواند، تنها یک شیوه صحیح درک جهان، یک نظام اخلاقی درست، یک راه راست هدایت زندگی، یک روش صحیح سازماندهی جامعه و... وجود دارد. می توان به یاری عقل به حقیقت رسید، حقیقت ادراکی، اخلاقی و مذهبی. عقل به عنوان توانایی نیمه الهی و استعلایی شناخته می شود که ورای قیود روانشناسانه، اجتماعی و فرهنگی، عمل می کند. این دیدگاه هم نتایج خوبی را در پی داشت و هم بد. این نظر الهام بخش دقیق ترین پژوهش های فکری،