هواپیماهای بدون سرنشین که معروف به «UCAV» هستند، کارایی های بسیاری دارند. برای مثال استفاده ارتش امریکا در جنگ های خلیج فارس، افغانستان و عراق از این هواپیماها، باعث شناسایی و حمله دقیق تر به اهداف عملیاتی شد.

هواپیماهای بدون سرنشین ارتش ایالات متحده مجهز به مجموعه ای از حسگرهای مختلف بودند و توانایی پرواز بر فراز مناطق جنگی و دادن گزارش های لحظه به لحظه از صحنه های نبرد به مرکز فرماندهی و دایره مرکزی عملیات را داشتند. اما UCAVهای امروزی موانع بسیاری را بر سر راه خود دارند. به طور مثال هر دو نمونه های هواپیماهای بدون سرنشین که ارتش امریکا در افغانستان مورد استفاده قرارداد نیازمند بال های معمول هواپیماهای سرنشین دار بودند.