اگر کمی به دور و برتان نگاه کنید یا مروری بر جمع دوستان و اقوام داشته باشید، حتما به کسانی می رسید که شما را به این نتیجه می رسانند که چرا در کشور ما هیچ شاخص پزشکی و علمی وجود ندارد تا مشخص کند چه کسانی، به چه دلیلی، در چه سنی، نزد چه پزشکی و با چه هزینه ای باید عمل زیبایی بینی انجام دهند؟

البته ناگفته نماند که در همین مرور به کسانی هم می رسید که با راهنمایی و مشاوره درست دست به عمل جراحی زده اند که در نهایت به نتیجه مطلوب یعنی زیبایی با کمترین عوارض رسیده اند اما بدون شک تعداد کسانی که سوالات اول را به ذهنتان می آورند، بسیار بیشتر است. این روزها همه می دانیم که هر انسانی مختار در انتخاب کاری است که دوست دارد اما در مساله ای مانند جراحی زیبایی شاخص های فردی نه تنها ملاک نیست، بلکه در کشورهای توسعه یافته هم به همه افراد از لحاظ قانونی اجازه انجام چنین کاری را نمی دهند.

جالب است بدانید بر اساس لایحه جدید پیشنهادی در مجلس آلمان جراحی زیبایی برای افراد زیر 18 سال ممنوع شده است، مگر این که ضرورت پزشکی ایجاب کند. براساس آمار رسمی در سال 2011 حدود 2/ 1 درصد جراحی های پلاستیک در این کشور روی افراد زیر 18 سال انجام شد. در ایران متاسفانه هیچ آمار رسمی و شفاف از میزان عمل های جراحی زیبایی در دست نیست، هر چند به شکل غیررسمی شنیده می شود سالانه بیش از 100هزار عمل زیبایی در کشور انجام می شود. در عین حال آمارهایی رسمی وجود دارد که نشان می دهد، شکایات مربوط به مسائل ترمیمی، زیبایی و مداخلات این چنینی مانند تزریق ژل، بوتاکس یا لیزر درمانی از جمله بیشترین میزان شکایت های پزشکی از کسانی است که به طور کامل تخصص ندارند. این در حالی است که از 5 سال پیش قرار بود سازمان نظام پزشکی به طور مشخص اطلاع رسانی کند که در بین 3گروه جراحان پلاستیک، جراحان فک و صورت و جراحان گوش و حلق و بینی کدام یک مجاز به عمل جراحی ترمیمی بینی هستند که هنوز تکلیف این طرح مشخص نیست.

متاسفانه از سوی جامعه پزشکی معمولامطرح می شود که رسانه ها فقط بر عوارض جراحی های پلاستیک تاکید و در ذهن مخاطبان تشویش ایجاد می کنند، غافل از این که بسیاری از این پزشکان بخوبی از عوارض جراحی بینی غیرضروری بخصوص در سنین پایین اطلاع دارند.