باز یک روز زیبای خدا فرا رسید، راه آسمان بازتر شد تا همه بتوانیم براحتی راهی شویم؛ هر چند این راه همیشه باز است برای همه، هنگامی بسته می شود و سخت که گناهی می کنیم و بیراهه می رویم.

امشب شب لیله الرغائب است، همان شب آرزوهای زیبا و قشنگ، این شب در ماهی قرار گرفته است که رحمت للعالمین آن را این گونه توصیف فرموده اند؛ رجب شهر الله الاصم است و بدان سبب آن را «اصم» نامیدند که هیچ ماهی به عظمت آن نمی رسد. بدانید که رجب ماه خدا، شعبان ماه من و رمضان ماه امت من است.

ماه رجب، تازگی دوباره به عاشقان هدیه می دهد و این تازگی از نیایش عاشقان سرشار می شود، شبی که هر بنده ای از بندگان خدا می تواند یک دل سیر راز و نیاز کند و نیایشش را به درگاه ربوبی ببرد.

فرشتگان حق تعالی، در این شب مبارک در انتظارند تا آن نیایش ها و راز و نیازهای عاشقانه را به درگاه معشوق ببرند.

امشب در هر کجا و از هر کجای این خاک که باشی می توانی بخواهی و بستانی، اما باید مراقب باشی که دل خدا را نشکنی؛ عاشق که دل معشوق را نمی شکند، می شکند؟!

پس بخواه آنچه می خواهی و در قلبت اطمینان داشته باش که اگر عاشقانه و خالصانه خواسته ای به تو اجابت می شود؛ شک نکن و تردید به دل راه مده.

یادت بیاید آن دوران کودکی و طفولیتت را، چه خواسته های زیبا و قشنگی برای خودت داشتی؛ اصلاهمان کودک شو اما بزرگ بخواه و با معرفت بخواه.

این بارگران دنیا را از دوشت بردار و زمین بگذار، سبکبال این شب را به صبح برسان، خواهی دید که صبح چه اندازه راحتی و آسایش داری.

مزه آن را که چشیدی، همواره خواهی خواست که چنین شب هایی تکرار شود.

می توانیم اعانت کنیم و بخواهیم و آرزو داشته باشیم و آن را نخستین خواسته خود از لطیف عالم بدانیم که مولایمان را برساند.

دلبر جانان را بفرستد بر ما، آنگاه که این بشارت اتفاق بیفتد، آن گل نرگس که بیاید، همه آرزوها برآورده شده است.

رنج های آدمی می رود و آرامش جایگزینش می شود.

پس بگوییم خدایا! ما را به آرزویمان برسان.