در برخی منابع شیعی چون کتاب مناقب آل ابی طالب، اثر مشهور ابن شهرآشوب مازندرانی روایت شده است که یحیی بن اکثم، قاضی القضات روزگار متوکل که پیشتر با امام رضا(ع) و امام جواد(ع) به مناظره پرداخته و توفیقی نصیبش نشده بود مجموعه سوالات چند گانه ای را به صورت مکتوب از برادر امام علی النقی(ع) می پرسد و او از پاسخ دادن درمی ماند. یحیی بن اکثم از وی می خواهد تا پاسخ آنها را از امام هادی(ع) بخواهد.

او نیز چنین کرد. امام پس از مشاهده پرسش ها، جواب هایی درخور و مناسب بر آنها نگاشتند. ابن اکثم پس از مطالعه پاسخ ها، گستردگی و احاطه امام بر علوم را مورد تایید قرار داد.

از جمله سوالات ابن اکثم می توان به مورد زیر اشاره نمود: در آیه شریفه «پدر و مادرش را بر فراز تخت برد و (همه) در برابرش به سجده افتادند.»(یوسف/100) چگونه یعقوب که پیغمبر بود بر یوسف سجده کرد؟

پاسخ امام چنین بود: «سجده یعقوب و فرزندانش برای یوسف نبود، بلکه برای اطاعت خدا و اظهار علاقه به یوسف بود. چنان که سجده ملائکه هم برای آدم نبود، بلکه اطاعت فرمان خدا و اظهار علاقه به حضرت آدم بود.

سجده یعقوب و فرزندانش در کنار یوسف نیز به شکرانه گرد هم آمدن دوباره و پایان دوران فراق بود. نمی بینی که همان دم در مقام شکر می گوید: «پرودگارا مرا ملک و سلطنت دادی و علم تعبیر خواب ها به من آموختی.»