منابع مختلف شمار فراوانی از احادیث منتسب به امام علی النقی(ع) را ذکر کرده اند. آنچه روشن است باورهای فکری و بنیان های اندیشه امام(ع) در این فرموده ها رخنمون است. بی گمان یادکرد پاره ای از آنها به عنوان پایانی بر این مختصر خالی از لطف نیست.

- فروتنی در آن است که با مردم چنان کنی که دوست داری با تو چنان باشند.

- اگر همه مردم مسیری را انتخاب کنند و در آن گام نهند، من به راه کسی که تنها خدا را خالصانه می پرستد، خواهم رفت.

- نارضایتی پدر و مادر، کم توانی را به دنبال دارد و آدمی را به ذلت می کشاند.

- حسد، کارهای خوب را از بین می برد و دروغ، دشمنی می آورد.

- خودپسندی مانع تحصیل علم است و انسان را به سوی نادانی و خواری می کشاند.

- شکرگزاری از نعمت، از خود نعمت بهتر است، چون نعمت متاع دنیای فانی است و لکن شکر، نعمت جاودانه آخرت است.

- بخیل بودن، بدترین اخلاق است و نیز طمع داشتن خصلتی ناپسند و زشت است.

- حسد موجب نابودی ارزش و ثواب حسنات می شود و تکبر و خودخواهی، جذب کننده دشمنی و عداوت افراد است.