مهارت های کلامی و غیرکلامی در ابراز وجود
این در حالی است که ابراز وجود با عرض اندام، پزدادن و به رخ کشیدن برتری های شخصی تفاوت دارد و می توان از آن به هنری موثر در ارتباطات میان فردی یاد کرد. به همین دلیل این مهارت ارتباطی، ابزارهای کلامی و غیرکلامی خاصی دارد که در بسیاری از نظام های آموزشی غیررسمی به کودکان و نوجوانان آموزش داده می شود. در زیر به برخی از این مهارت ها اشاره شده است.
در بیان احساسات خود از ضمیر «من» استفاده کنید. مثلابگویید «من با نظر شما موافق نیستم».
در بیان کلامی خود طرف مقابل را به طور کلی زیر سوال نبرید. مثلانگویید «هیچ وقت وظایفت را درست انجام نمی دهی».
همان طور که احساسات خود را بیان می کنید، درخواست هایتان را هم بیان کنید. مثلابگویید «لطفا تلفن همراهتان را خاموش کنید».
یکی از مهارت های بسیار مهم کلامی ابراز وجود، مهارت «نه»گفتن است. باید هر جا لازم است بتوانید قاطعانه بگویید «نه».
سعی کنید شمرده، روشن و قاطع صحبت کنید. صدایتان باید رسا و قاطع باشد تا فرد مقابل احساس ضعف در شما نکند.
ژست بدن شما باید به گونه ای باشد که اثر روانی محتوای کلام شما را تقویت کند. مثلاوقتی ابراز وجود می کنید بهتر است بایستید، چشم در چشم طرف مقابل داشته باشید و از حرکات دستتان هم کمک بگیرید.
اگر فرد مقابل نشسته است، بهتر است در این شرایط شما بایستید تا تاثیر روانی اطمینان بخش تری را در خود حس کنید و همین تاثیر را به طرف مقابل هم منتقل کنید.
سعی کنید در زمان القای فکرتان به طرف مقابل تان لبخند بزنید و زمانی که تصمیم خود را به وی اعلام می کنید، قاطعانه رفتار کنید و قیافه تان هم جدی باشد.
خمیدگی در بدن خود ایجاد نکنید. صاف بایستید تا حس اعتماد به نفستان تقویت شود.