نابغه کشتی فرنگی ایران و جهان که پنج مدال طلای متوالی جهانی را در پرونده خویش دارد، معتقد است اگر پس از بازی های آسیایی گوانگجو چین به دنیای قهرمانی بازگشته، صرفا به خاطر حضور در المپیک لندن و یافتن گمشده خویش از این بازی ها بوده است.

حمید سوریان که هنوز هم یادآوری المپیک پکن 2008، خاطرش را مکدر می کند، می گوید: می خواهد با کسب یک مدال خوشرنگ در لندن 2012، ویترین افتخاراتش را کامل سازد. او در شرایطی در پکن به نظیر مانکیف روس باخت و از حضور در فینال بازماند که این روس در المپیک لندن حضور ندارد و پیشاپیش مدال طلارا از آن جوان رعنای کشتی ایران دانسته است.

سوریان که به گفته خودش، به نسبت پکن چهار سال باتجربه تر شده و حالادیگر از عمق وجودش بازی های المپیک را درک کرده است، می گوید: می خواهم در لندن بهترین نتیجه را بگیرم. برای رسیدن به این هدف نیز طی روزها و ماه های گذشته سختی های زیادی را به جان خریده ام و امیدوارم در این المپیک نتیجه زحماتم را بگیرم.

وی انسجام تیمی و وحدت نظر و تفاهم بین کادر فنی و اعضای تیم ملی را منحصر به فرد دانسته و می گوید: فضایی که همیشه بر کشتی فرنگی حاکم است. بسیار مثبت بوده و بین مربیان و کشتی گیران رابطه خوبی وجود داشته است.

سردار بزرگ تیم ملی کشتی فرنگی که موفقیت او در روز نخست مسابقه های کشتی فرنگی (15 مرداد) تاثیر شگرفی در موفقیت و پیروزی 5 نماینده دیگر کشتی فرنگی خواهد داشت، در این زمینه می گوید: هر چند همه به مدال آوری من چشم دارند، اما باید بگویم که جملگی اعضای تیم شانس کسب مدال هستند و اگر از فرصت ها بخوبی استفاده کنند و داوری ها نیز علیه کشتی گیران ما نباشد، کسب چند مدال در این رشته دور از دسترس نیست.