نمایش «تلخک و سلطان» ریشه یی تاریخی دارد و امکان دارد برگرفته از یک افسانه کهن باشد: نکته یی که کارگردان این اجرا - حسن عظیمی- از آن غفلت کرده است. در حالی که رسم است نویسنده و کارگردان در ابتدای متن و در زمان اجرا در بروشور و پوستر به چنین برداشت ها و اقتباس هایی اشاره کنند. این اشاره نه تنها از ارزش متن نمی کاهد که بر اهمیت آن نیز می افزاید چراکه هنر اقتباس، بسیار پراهمیت است. اصلایکی از راه های تداوم هویت فرهنگی، ارجاع به متون گذشته است. ما در پیگیری متون اصیل ایرانی است که می توانیم راه را بر خود هموار کنیم تا بدانیم کیستیم و چه کاره ایم. هویت ما در اهمیت قائل شدن برای گذشته ها عینیت لازم