شاید آن روز، یعنی 13 بهمن 1348 که چند کشور به دعوت ایران جمع شدند و کنوانسیون رامسر برای حفاظت از تالاب ها را امضا کردند، فکرش را نمی کردند روزی از بیشتر تالاب های ایران تنها یک نام و جای کم آب یا خشک شده ای باقی بماند.

هامون، پریشان، شادگان و تالاب انزلی هیچ کدام شبیه آن روزی نیستند که 48 سال پیش کشورهای زیادی را راهی شهر رامسر کرد. براساس این پیمان نامه کشورهای عضو قرار گذاشتند روی تالاب های مهم جهان (بویژه زیستگاه های پرندگان آبزی و کنارآبزی و نحوه حفاظت از آنها) مطالعه و تحقیق کرده و از آنها حمایت کنند. در میان نام تالاب های ثبت شده در این کنواسیون، 22 تالاب مربوط به کشور ایران است؛