در آیات پیشین سخن از سرنوشت طغیانگران و قسمتی از کیفرهای دردناک آنها و علت این بدبختی بود، در اینجا به شرح نقطه مقابل آنها پرداخته، از مومنان راستین و پرهیزکاران و قسمتی از مواهب آنها در قیامت سخن می گوید. بیم و امید باید در کنار هم باشد. در این سوره پاداش «متقین» در برابر کیفر «طاغین» قرار گرفته است.

«مفاز» یا به معنای محل کامیابی است یا خود کامیابی. «حدائق» جمع «حدیقه» باغ دیواردار را گویند. «کواعب» جمع «کاعب» دختری را گویند که تازه به بلوغ رسیده است، «اتراب» جمع «ترب» به معنای هم سن و سال و هم شکل و شمائل است. شاید مراد این باشد که حوریان بهشتی در زیبایی بر یکدیگر برتری ندارند، کلمه «کاس» به معنای جام بلورین و «دهاق» به معنای لبریز است. البته بعضی آن را از ریشه «دهق» به معنای گره زدن پی در پی گرفته اند، یعنی جام های شراب پیاپی عرضه می شود.