سال 83 شمسی بود که قانون جامع حمایت از معلولان برای حمایت از توان یابان ایرانی به تصویب مجلس رسید و 16 ماده قانونی آن، به حدی انسان دوستانه و عادلانه بود که گمان می رفت با اجرای این قانون، مشکلات معلولان ایران در چشم به هم زدنی رفع شود.

از همان روزهای اول، فعالان حقوق معلولان تاکید داشتند ماده پایانی درج شده در قانون جامع حمایت از معلولان، روزی روزگاری به پاشنه آشیل اجرای این قانون تبدیل خواهد شد، اما تصویب کنندگان این قانون اصرار داشتند ماده پایانی این قانون، خللی در اجرای آن ایجاد نخواهد کرد. در ماده پایانی قانون جامع حمایت از معلولان آمده است: «اعتبار مورد نیاز اجرای این قانون از محل