فوتبال همیشه و همه جا جریان دارد؛ حتی در کشوری مثل افغانستان که شنیدن خبرهای گاه و بیگاه انفجار بمب در آن و کشته شدن مردم بیگناه برای خیلی ها عادی شده است.

اولین لیگ ملی تاریخ افغانستان در شرایطی آغاز شده که هشت تیم از هشت منطقه فارغ از شرایط سیاسی حاکم بر این کشور، در این لیگ نوپا حضور دارند. نحوه انتخاب بازیکنان این لیگ هم کاملاغیرمتعارف بوده است. آنها از سه ماه پیش با راه اندازی یک برنامه تلویزیونی به نام «میدان سبز» شروع به شناسایی استعدادهای فوتبالی کردند. فدراسیون فوتبال افغانستان می گوید که هزاران جوان برای بازی در این لیگ ثبت نام کرده بودند که پس از آزمون های تاکتیکی، تکنیکی و پزشکی از هر منطقه 21 بازیکن برتر برای بازی در تیم های هر منطقه انتخاب شدند. اسم تیم ها هم در نوع خودش جالب است: عقاب های هندوکش، موج های آمو، سیمرغ البرز، شاهین آسمایی، موج های اباسین، توفان هریرود، میوند اتلان و بازهای سپین غر.

این تیم ها در دو گروه چهار تیمی به مصاف هم می روند؛ در رقابتی که فقط یک ماه به طول خواهد انجامید. همه بازی ها هم در کابل برگزار می شود تا امکان پخش تلویزیونی آن وجود داشته باشد.

لوگوی اولین لیگ حرفه ای افغانستان شیری ایستاده است که البته بی ارتباط با لقب تیم ملی این کشور نیست. افغان ها به تیم ملی فوتبال این کشور لقب شیران خراسان داده اند.

افغان ها مسیری را آغاز کرده اند که فوتبال ایران 40سال پیش با راه اندازی لیگ منطقه ای آغاز کرد. پس از دو دوره برگزاری لیگ منطقه ای، شش دوره برگزاری جام تخت جمشید، یک دوره برگزاری لیگ قدس و ده دوره برگزاری جام آزادگان، حالابه اینجا رسیده ایم که شاهد دوازدهمین دوره لیگ برتر هستیم.

شاید فاصله فوتبال ایران با افغانستان هرگز قابل جبران نباشد، اما این رشته مهیج و پرطرفدار برای افغان ها می تواند معنایی دیگر داشته باشد؛ تزریق شور و نشاط در میان اقشار مختلف جامعه برای فراموش کردن دردها و مصائبی که ظاهرا تمامی ندارد.

گروه ورزش