مولانا جلال الدین محمد بلخی که در سده هفتم هجری می زیست، از نام آورترین پارسی سرایان و عارفان ایران زمین در گستره ای زمانی به وسعت تمام تاریخ است. بررسی و واکاوی آثار جاودانه مولوی و همچنین رسائل تاریخی، ادبی و عرفانی همچون تذکره الشعراها و طبقات العارفین ها روشن می سازد مولانا در مباحث مختلف صاحب نظر بوده و اندیشه او واجد وجوه گوناگون و پرشماری است. ناگفته پیداست کشیدن کباده سنگین مفاهیم ارائه شده از سوی مولانا توانی دوچندان می​طلبد و نگارنده را در این کوتاه جستار یارای آن نیست حتی سودای چنین خیالی به سر بپروراند. آنچه در این مختصر مطمح نظر است و شاید بتوان اندکی آن را واگویه نمود، بیان جنبه ای از باورهای مولاناست، یعنی دیدگاه این عارف پرآوازه درباره علم آموزی و هنراندوزی.