خشونت نوعی واکنش انسانی است که از طبیعت حیوانی وی نشات می گیرد. زمانی خشونت بروز می کند که توانایی انسانی شخص تضعیف شده باشد و فرد نتواند با کنترل بر اعصاب و رفتار خود واکنش هایی مبتنی بر ارزش های انسانی و بر اساس عقل، منطق و خرد از خود نشان دهد.

در حقیقت خشونت طلبی یا خشونت پذیری به عنوان ضعف ارزش های انسانی در ظهور غرایز حیوانی باید تلقی شود.

در زندگی انسان ها به ویژه در روابط با اعضای خانواده، دوستان یا در ارتباطات خارجی خشونت نشانه یک حالت عصبانیت است که شخص به جای این که بر رفتار خود مدیریت کند، تحت مدیریت شرایط عصبی، روحی و روانی قرار می گیرد. حالت های خشونت گاهی ناشی از فشار