در اندیشه سیاسی امیر مومنان(ع) وجود دولت و قدرتی نظم آفرین و قوانینی مورد پیروی همگان، امری ضروری در زندگی اجتماعی است که بدون آن هرج و مرج و نابسامانی همه را در برمی گیرد و هیچ چیز به اندازه بی قانونی، جامعه و رفتن به سوی کمال را آسیب نمی رساند. برخورد امام علی(ع) با اندیشه ضد دولت و ضد قانون «خوارج»، بهترین نمونه برای تبیین جایگاه دولت و حکومت قانونمند است.

خوارج که مردمانی مقدس مآب و خشک مغز و کج اندیش و بی بصیرت بودند، پس از آن که در پیکار صفین، متارکه جنگ را در پی بر سر نیزه شدن قرآن ها، از جانب سپاه در حال شکست معاویه به امام تحمیل کردند و کار به حکمیت سپرده شد، با سر دادن شعار (لاحکم