اشاره: یک روی ایدز تلخ و سیاه است و یک روی دیگرش سپید و روشن. دکتر مسعود مردانی هر دو روی این بیماری را دیده؛ هم آن وقتی که بیمار تب می کند و عرق می ریزد و از درد عضلات و گلو بی قرار می شود و هم آن وقتی که بزرگی غدد لنفاوی، طحال، کبد و جوش های احتمالی اش تردید اچ آی وی را به یقین تبدیل می کند.اما او روی روشن ایدز را بیشتر دوست دارد؛ آن روزی را که مبتلایان به اچ آی وی، بیماری شان کنترل می شود و مثل قدیمی ترین بیمارش ازدواج می کنند و وارد بازار کار می شوند و رویای بچه دارشدن را در سر می پرورند.از نگاه او ایدز فقط یک بیماری است که حاصل رفتارهای پرخطر ماست؛ نه آن تابوی زشتی که حتی حرف زدن از آن باعث شرمساری است. دکتر مردانی به جهان عاری از اچ آی وی فکر می کند.