هنوز آشیانه ساده و بی آلایش مان سرشار از عطر وجود اوست. 10 سال است که اکبر پسر 13ساله ام رفته و مرا سرگردان و بی قرار در

کوچه باغ تنهایی و بی خبری رها کرده است. نمی دانم چه شد و بلبل باغ زندگی​ام چگونه درخت پرگل خانواده را ترک کرد. نمی دانم به کدامین سو پر کشیده است؟ فقط می دانم با رفتنش شور زندگی از کلبه ما پر کشید و داغی که از فراق پسرم بر دلم نقش بسته تنها با بازگشتش التیام خواهد یافت.

در همه روزهای بی سرانجام انتظار، همسفر باد به هر گوشه و کناری سرک می کشم تا ردی از او بیابم. اما تاکنون حتی قاصدک ها از من دوری کرده اند، آنها هم برای قلب مالامال از غم و غصه ام خبر خوش ندارند و از من روی برمی گردانند. حالاپس از سال ها جست وجو تنها امیدم پس از خداوند مهربان، گروه جویندگان عاطفه و مهربانی کسانی است که خبری از جگر گوشه ام دارند.

اکبر هاشمی نوجوان 13 ساله که در سال 1367 به دنیا آمده است با چهره ای گندمگون و رنگ موی مشکی ساعت 11 ظهر پنجشنبه پنجم مهر ماه سال 80 از خانه پدری اش در شهرک مهدیه شهر قزوین برای رفتن به خانه خواهرش در اسلامشهر خارج شده است و هرگز به خانه خواهر نرسیده و تا امروز هم هیچ خبری از وی نیست.

تنها آرزوی مادر اکبر، دیدار دوباره جگرگوشه اش و پایان 11 سال چشم انتظاری است.