وجود قانون امری است که در همه جوامع و تمام تفکرات مورد پذیرش قرار گرفته است. در جوامع نیز افراد به دو گروه قانون مدار و قانون گریز تقسیم می شوند. قانون مدارها، افرادی هستند که مطابق قوانین وضع شده در جامعه رفتار می کنند و سرپیچی از آن را خلاف مقررات وضع شده می دانند. افراد قانون گریز نیز برای رسیدن به خواسته های خود از قوانین سرپیچی می کنند.

حال اگر بخواهیم با قانون گریزی مقابله کنیم آنچه که در وهله نخست به نظر می رسد نیاز مبرم قانون به مدیریت است که این موضوع نیز در سه بخش قابل تامل می باشد.

نخست این که تصویب قانون باید مدیریت بشود. یعنی هر قانونی به محض تولید، تدوین و تصویب، باید مدیریت بشود.

دوم مدیریت اجرایی قانون است.

سوم نیز مدیریت قضایی قانون است.

به عنوان مثال: ما یک تولید قانون داریم که در قوه مقننه انجام می شود. بعد از آن هم مرحله اجرایی است که از سوی قوه مجریه صورت می گیرد که باید ضمانت اجرایی هم داشته باشد و دستگاه قضایی نیز مسئول رسیدگی به آن می باشد. بنابراین در هر سه مرحله اگر کار به درستی انجام نشود یا این که در هرسه حوزه اگر تامل و دقت لازم نباشد مدیریت در آن بخش آسیب پذیر می شود.

معاون دادگستری و قاضی شعبه 1156 مجتمع قضایی بعثت