نگرانی ها ریشه در واقعیت دارند. وقتی یک باره مسوولانی تصمیم می گیرند که کارت خوان های مراکز خرید و سوپرمارکت ها یا فروشگاه هایی که مردم خرید روزانه و خرد خود را از آنها انجام می دهند کارایی خود را به گونه یی از دست بدهند که پول انتقال یافته با تاخیر به حساب فروشنده واریز شود ولی از حساب خریدار همان لحظه کسر شود آنگاه هیچ کس نیست که از مسوولان تصمیم گیرنده بپرسد می دانید این تصمیم چه حسی از بی اعتمادی را بین مردم اعم از خریدار و فروشنده رقم می زند؟اینک وضعیت به همین جا رسیده است. دستگاه های (POS) دیگر همان لحظه پول را به حساب فروشنده واریز نمی کنند. پس ترجیح می دهند از من و شمای خریدار پول نقد دریافت کنند. من و شما بیشتر مجبور می شویم پول نقد با خود حمل کنیم. فروشنده نیز مجبور است شب ها وقتی می خواهد دخل و صندوق خود را جمع کند با پول نقد بیشتری فروشگاه را تعطیل کند و سوءاستفاده کنندگان که ممکن است یک معتاد بدون مواد مانده باشد یا یک سارق حرفه یی این وضعیت را خوب می شناسد. وقتی شرایط به زمان های قبل بازمی گردد که گویی سیستم های الکترونیکی نبود و کارت و کارتخوانی هم نبود، اما ارزش پول چندین برابر کمتر شده و باید اسکناس های بیشتر برای خرید در کیف گذاشت این وضع فقط به بستری برای وقوع جرم منجر می شود.