می گویند در شهری، چاله ای عمیق وجود داشت که هر روز تعداد زیادی از شهروندان داخل آن سقوط می کردند. نتیجه اش هم آسیب های جدی و شکستن دست و پای این آدم های بیچاره بود. مدت ها به همین منوال گذشت تا بالاخره مسئولان به فکر راه حلی افتادند و هر کس نظرش را برای بر طرف کردن مشکل اعلام کرد؛ یکی می گفت باید بیمارستانی نزدیک این خیابان احداث کنیم تا افرادی که در چاله می افتند هر چه سریع تر به یک مرکز درمانی مطمئن برسند، دیگری اعتقاد داشت باید پزشکان بیشتری برای گچ گرفتن دست و پا و تشخیص مشکلات شکستگی تربیت شوند و عده ای هم باور داشتند باید آمبولانس های مجهزتری در این ناحیه آماده خدمت باشد. جلسات همین طور ادامه یافت تا بالاخره یکی به اصل قضیه اشاره کرد و گفت: چرا این چاله را از بین نبریم تا همه مشکلات مان حل شود؟