روستای توریستی زیارت: از روستا بودن تنها نامش به جای مانده و توریستی بودنش هم بیشتر به مزاح شباهت دارد. با آن همه خانه و عمارت های آنچنانی که سنگ یکی از فلان کشور و دیگری مبلمانش از قسمت دیگری از فرنگ آمده، سخت است که لفظ روستا را بر آن بگذاریم و آن حال و هوای خودمانی و بی غل و غش بودن روستا هم مثل سایر خوبی های آن رخت بر بسته و سال هاست که دیگر از آن خبری نیست. به جای آنکه نسیم دلپذیر بینی ات را نوازش کند، بوی دود قلیان کافه های بی شمار به مشام می رسد و جای آنکه صدای پرنده هایی که لابه لای درختان لانه دارند به گوش برسد، صدای بوق ماشین ویلانشینان مرفه روستاست که با گوش کلنجار می رود.