بیشتر ما فکر می کنیم این باور فقط مربوط به گذشته است، فکر می کنیم دوره اش دیگر گذشته که مادری یا پدری یا ریش سپیدی به جوانی که اختلالی روانی داشت بگوید ازدواج کند تا حالش بهتر شود، اما واقعیت این است که داستان هنوز هم میان برخی خانواده ها ادامه دارد و حتی بدتر شده است.

حالادیگر مردم ترجیح می دهند بیماری های روانی شاه داماد و گل به سر عروس را از هم پنهان کنند به این امید که آنها بروند زیر یک سقف و آنقدر با هم کلنجار بروند و چنان در زندگی مشترک و مسائل مربوط به آن غرق شوند که مشکل شان خود به خود حل شود بی آن که بدانند احتمال دارد همین ناهنجاری های روانی که فعلادر حد پایین یا متوسطی است، به واسطه ازدواج، ناگهان جدی شود و اوج بگیرد.