گناهکاران فیلم بلاتکلیفی نیست. فرامرز قریبیان از همان اول می دانسته چه می خواهد بسازد. فیلمی پلیسی برای سینمای بدنه که قصه اش را به شیوه کلاسیک تعریف می کند و با ضرباهنگی تند مخاطب را با خودش همراه می سازد. فیلمنامه قواعد ژانر پلیسی و معمایی را رعایت می کند و با طرح معماهای پی درپی اجازه نمی دهد قصه از نفس بیفتد. تقابل اصلی فیلمنامه در ظاهر بین دو گروه مظنونین و کارآگاهان شکل می گیرد. کارآگاهانی که در پی کشف سرنخ های قتل دختری خیابانی به نام آسمان هستند و مظنونینی که سرنوشت هر کدامشان به گونه ای با زندگی آسمان پیوند خورده است. این تقابل حاوی تعقیب و گریزها و زد و خوردهایی است که فیلمنامه را پرکشش و جذاب ساخته است. روایت «گناهکاران» شخصیت های مظنون را یکی یکی معرفی می کند و درباره هر کدام اطلاعات لازم را به تماشاگر می دهد.