در حالی که بسیاری از استان های کویری کشور مانند خراسان جنوبی، سیستان و بلوچستان و کرمان شرایط پرورش شتر را دارد، اما این صنعت سودآور به دلیل حمایت کم و نبود برنامه جامع، همچنان به صورت سنتی و محلی در این مناطق انجام می شود، این در حالی است که استفاده از ظرفیت بالای این صنعت، می تواند در شکوفایی اقتصاد دامداری این استان ها نقش بسیاری داشته باشد.

به گفته برخی کارشناسان، می توان شتر را به خرما در بخش کشاورزی تعبیر کرد؛ چراکه این حیوان به دلیل شرایط خاص فیزیکی توانایی زندگی در شرایط سخت را دارد. این حیوان با کمترین هزینه ممکن برای نگهداری، به دلیل دستگاه خاص گوارشی منحصر به فرد خود، بی ارزش ترین گیاهان را از لحاظ تغذیه ای تبدیل به سلولز و انرژی می کند و در شرایط کم آبی نیز تا مدت ها هیچ نیازی به آب ندارد.