یک- امیر دو نقطه ضعف نهادینه شده دارد: یکی رسیدن به هفته های پایانی لیگ برتر وقتی تیمش در کورس قهرمانی است و دومی مسابقه های آسیایی. امیر همان طور که لیگ را بد شروع می کند، معمولاخوب هم تمام نمی کند: تیم امیر هفته های پایانی روی دور مساوی ها می افتد و امتیازهای حساسی را از دست می دهد تا جایی که جام را مشروط بالای سر می برد. از طرفی او اعتماد به نفس همیشگی اش را خارج از مرزهای ایران ندارد و همین [به قول خودش] «عقبه»ی بد بین المللی، در روزی که استقلال از حریفش برتر بود، دو امتیاز را با بدشانسی از استقلال گرفت. حالادر روزهای پایانی سال 91، دو نقطه ضعف امیر به هم رسیده اند و این بازی های استقلال را حساس تر کرده است: تیمی که بخت اول قهرمانی برای لیگ دوازدهم است.