نوروز جشنی است که از نیاکان ما باقی مانده است و نوید به بهبودی احوال را در باطن و حقیقت خود دارد. جشن در فرهنگ ما یشت کردن است یسنا و یشت و یزش ستایش حضرت باری تعالی است. یاد کردن خدای است برای گرامی داشت نعمت های بی شمار که در اختیار نوع ما گذاشته است خداوند در کلام الله مجید می فرماید روزگاری بر آدمی سپری شد که گفتی و سخنی از وی نبود آنگاه در نطفه امشاج بدایره هستی پا نهاد و ما او را مبتلاآفریدیم و این ابتلاگنج هزار هزار راز و خزینه هزار هزار ناز برای آدمیان و آفریننده است. اکنون می گوییم که گذشته های دور ما در عصر نیاکان پیشین و پدران ما در عصر اسلام تفاوت بنیادین ندارد وسوسه وسوسه کنندگان در وضع موجودشان ایجاد تفرقه کرد این دوکانگی نشانه کمی مطالعه و عدم دقت در احوال انسان ایرانی است.