در اتوبوس داشت بسته می شد که با دایره توی دستش پرید داخل اتوبوس. صورتش آفتاب سوخته بود و با نمک. یک پیراهن و شلوار مردانه دو سه نمره از خودش بزرگ تر پوشیده بود. انگشت های پایش از دمپایی های سفیدش بیرون پریده بود مثل گنجشکی که در فرود لحظه ای اش به یک شاخه لرزان، پاهایش رامچاله می کند و لرزش در سرانگشت های پای کوچکش نشان از برخاستن همین حالاهایش را دارد. اتوبوس که از ایستگاهش زد بیرون شروع کرد به دایره زدن و خواندن: یا مولادلم تنگ اومده، شیشه دلم ای خدا زیرسنگ اومده.. . صدایش خوب بود، خوب هم می زد انگشت های ظریف و کوچکش روی دایره می رقصید و ریتم می گرفت. زن جوانی از زن کناری اش که سرپا ایستاده