تاسیس دانشگاه های تک جنسیتی از این نظر که تعداد خانم های متقاضی ادامه تحصیل زیاد است، می تواند حرکت مناسبی باشد اما این روند نباید به این معنی باشد که به سمتی پیش برویم که کل دانشگاه های کشور که ظرفیت های بالایی دارند تک جنسیتی شود و دختران از ادامه تحصیل در آن محروم شوند. ما دانشگاه هایی را در کشور داریم که در علوم انسانی، علوم پزشکی، مهندسی و... سابقه طولانی دارند و حذف یک جنس و پذیرش تک جنسیتی یعنی خرد کردن امکانات و پتانسیل های علمی دانشگاه که نوعی ظلم به دانشجو و خود دانشگاه محسوب می شود. چرا که کیفیت علمی دانشگاه نیز با روندی که تنها یک گروه و جنس خاص را تحت پوشش قرار دهد، پایین می آید و پتانسیل بالای دانشگاه ها محدود می شود.

از طرف دیگر وزارت علوم در روند گسترش دانشگاه های تک جنسیتی باید به این موضوع توجه داشته باشد که دانشگاه های تک جنسیتی ای که پیش از این داشتیم به دلیل مشکلات عدیده یی که در ادامه کار و فعالیت آنها پیش آمد، منحل شدند.

به عنوان نمونه دانشگاه علوم پزشکی قم، به علت مشکلاتی همچون کمبود اساتید زن و امکانات نتوانست ادامه دهد. به همین دلیل در آن زمان قرار شد مطالعه بیشتری درباره تاسیس و پتانسیل دانشگاه های تک جنسیتی برای ادامه کار صورت گیرد تا کیفیت دانشگاه ها و آموزش در کشور با چنین روندی زیر سوال نرود. از همین رو وزارت علوم نباید با مجوزهای تازه یی که به تاسیس دانشگاه های تک جنسیتی می دهد، این دانشگاه ها را با چنین مشکلات و آموزش عالی را با پایین آمدن سطح کیفی روبه رو کند. نکته دیگر اینکه مسوولان وزارت علوم نباید با چنین اقداماتی از جمله تک جنسیتی کردن دانشگاه ها و صدور مجوز برای دانشگاه های تک جنسیتی کارنامه خود را ببندند و کار را تمام شده فرض کنند.

این یک خیال ساده انگارانه است حتی در زمینه اسلامی کردن دانشگاه ها که ماموریت وزارت علوم در این دوره بود، بسیاری از اقدامات دیگر بودند که اولویت و اهمیت به مراتب بیشتری نسبت به تک جنسیتی کردن و تفکیک جنسیتی داشتند.

رییس سابق کمیسیون آموزش