شادمانی طرفداران کاندیدای پیروز در انتخابات بدیهی است و جای شگفتی ندارد. در هر جایی که انتخابات یا رقابتی بر پا بوده در پایان که نتایج مشخص شده، دو دسته چهره و حالت را می توان دید. پیروزمندان که با شادی و هیجان فریاد می کشند و یکدیگر را در آغوش می گیرند و شکست خوردگان که چهره مغموم بر خود گرفته و در گوشه و کنار سر به زیر می اندازند و پنهانی اشک می ریزند. برای من این صحنه ها همیشه یادآور مسابقات فینال جام جهانی فوتبال یا فینال جام اروپا است اما شادمانی پس از مشخص شدن نتایج انتخابات ریاست جمهوری در روز گذشته از این نوع نبود. شادمانی به سبب شکست حریف نبود، نوعی غرور ملی بود که پس از