در میان روایت های متفاوت از اردوگاه های استالینی و وضعیت حاکم بر اردوگاه ها، «روسلان وفادار» اثر گئورگی ولادیموف رویکردی متفاوت به مفهوم «اردوگاه» دارد. روسلان وفادار یا «فاجعه وفاداری در دوران اسارت» برخلاف نگاه غالب به اردوگاه و وقایعی که در آنجا رخ داده است، به بسط مفهوم «اردوگاه» در وضعیت معاصر می پردازد. داستان از هنگام برچیدن اردوگاه آغاز می شود. سیم های خاردار را از جا درآورده اند، باراک ها را ویران کرده اند، اما در آن سوی سیم ها هم زندگی دیگری وجود ندارد. «منطقه»ی بزرگ (اردوگاه و شهرک همجوارش) روسیه پراز نگهبانان ابدی و زندانیان ابدی است. در «روسلان وفادار» اردوگاه نه تنها به منزله یک